معنی مال و دارایی

سرمایه

دار و ندار

مال عام

مال و منال

دارایی. (حامص، اِ) مکنت. مال. ثروت. رجوع به دارا شود. || اصطلاح حقوق مدنی که شامل دو بخش است یکی اموال و مطالبات یا دارایی مثبت، و دیگر دیون یا دارایی منفی. (فرهنگ حقوقی).

دارایی. (اِخ) میرزا محمد باقر رازی شاعر فارسی، متخلص به دارایی. صاحب دیوان شعری است که آن را «طرفه » نامیده است. (الذریعه ج 9 ص 312).

دارایی. (اِ) یک نوع پارچه ٔ ابریشمی که چند تاری پنبه در آن باشد. (ناظم الاطباء).

دارایی. (اِخ) ده کوچکی است از دهستان کرگاه بخش ویسیان شهرستان خرم آباد. هفت هزارگزی جنوب ماسور.هفت هزارگزی جنوب راه شوسه ٔ خرم آباد به اندیمشک و دارای 50 تن سکنه است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

مکنت، مال، ثروت

دارایی اموال مال و منال

توانگری، ثروت، مال، مایملک، ملک، منال، مالیه

ثروت، مال، داشت، نگه داشت، نگهبانی، پارچه ای ابریشمین رنگارنگ موج دار، وزارتخانه ای که وظیفه اش محاسبه و وصول مالیات می باشد. [خوانش: (اِمر.)]

آنچه از خواسته و کالا که مال انسان باشد، سرمایه، ثروت، تمول،
وزارتخانه یا اداره‌ای که مالیات‌ها را وصول می‌کند و به امور درآمد و هزینۀ کشور رسیدگی می‌کند، مالیه،
[منسوخ] نوعی از پارچۀ ابریشمی موج‌دار،

دارایی،
آنچه در ملک شخص باشد،
چهارپای بارکش مانند اسب، استر، الاغ و مانند آن،
[مجاز] در خور توجه و دندان‌گیر،
[قدیمی] مالیات، خراج،
* مال ‌جامد: زر و سیم، مال صامت،

ثروه، شیء، عقار، مالیه، محفظه، ملکیه، میزه

303